Ik heb een hart van goud en sta altijd voor iedereen klaar. Ik zit de hele dag in een donker hokje. De deur op slot. Ik voel me alsof alle lucht uit me is geblazen. Ik stink ook. Een uur in de wind. Ik zou eigenlijk eens moeten douchen, want ik plak aan alle kanten, maar heb geen idee hoe dat moet.
(meer…)

Al vanaf 2 uur vanmiddag probeer ik thuis te komen vanuit Amsterdam. Daar werd de repetitie met mijn pianist ruw verstoord omdat deze zich plotseling bedacht dat hij nog Sinterklaas gedichten moest schrijven. “Verdomme, dat geouwehoer altijd,” hoor ik hem nog net zeggen wanneer hij zich het lokaal uit haast. Ik pak mijn spullen en eenmaal aangekomen op Amsterdam Centraal blijkt dat het stevige briesje van vandaag reden is tot het platleggen van het complete land. Ik ben vandaag niet in de stemming om getuige te zijn van een dame die in paniek een conducteur de schuld geeft van de harde wind en een meneer die daaraan toevoegt dat de NS en het weer wederom falen in communicatie. Daarentegen focus ik me op de mensen die in paniek zijn omdat de kans bestaat dat ze het Sinterklaas feest gaan missen. (meer…)