Het gevaar van make-up is dat men denkt er een hele lading van nodig te hebben en er dan automatisch vanuit gaat -zodra de ‘cake’ weer lekker afgebakken is- er beter uit te zien dan voorheen. Er is zo nu en dan natuurlijk helemaal niets mis met het camoufleren van bepaalde zaken. Sommige dingen hoeven nu eenmaal niet zo op te vallen. Puistjes en andere ongenode gasten worden dan ook regelmatig onder een dikke laag plamuur verstopt, maar in veel gevallen hebben ze dan juist de neiging om de aandacht te trekken, terwijl het juist zo belangrijk is de schijn op te houden dat er helemaal niets aan het handje is.

Neem bijvoorbeeld Glenn Gould, een Canadees pianist. Hij had een hekel aan concerten. Schijnvertoningen noemde hij ze. Hij gaf zijn laatste concert in 1964 en ging zich vanaf dat moment alleen nog concentreren op studio-opnamen. En over schijn gesproken: hij streefde naar perfectie en dus knipte en plakte hij de takes net zolang aan elkaar tot hij de meest perfecte opname in handen had. Klein detail: hij zong mee, ook te horen op onderstaande opname. Best geinig om te horen. Volgens hem was daar niets mis mee. Hij voelde zich met behulp van de mogelijkheden van alle elektronica om hem heen juist als een moderne kunstenaar van zijn tijd. Glenn Gould werd vooral geroemd om zijn opnames van muziek van Bach.

Maar dat bedoel ik dus met camoufleren; het mag gewoon, als je het maar goed doet. In het geval van puistjes en ander roodgekleurd gespuis zou ik zeker de hulp inschakelen van Laura Mercier en dan met name Laura Mercier Secret Camouflage. Een ‘palette’ met twee kleuren extreem goed dekkende concealer van een dikke, olievrije structuur waarmee ik camoufleren tot een hoger level til dan met bijvoorbeeld Yves Saint Laurent Touche Éclat, die meer een highlightend effect onder de ogen geeft, of rode zones rond de neus en kin ietwat oplicht. Laura Mercier Secret Camouflage (mijn kleur is SC-2) zet je in voor het grovere camoufleerwerk. De lichte kleur gebruik ik als vanzelfsprekend op de lichtere delen van mijn gezicht, zoals onder mijn ogen om een rood plekje dat ik sinds kort heb -en zeker even moet laten checken- compleet weg te werken en langs mijn kaaklijn om oneffenheden onzichtbaar te maken. Op de rodere gedeeltes, zoals rond mijn neus en kin, mix ik beide kleuren eerst op mijn hand totdat ik de juiste kleur te pakken heb. Dat vind ik nou zo geweldig aan deze concealer: onzichtbaar, super long lasting (kan dat ook in het Nederlands?) en prachtig in te blenden. Want dat hoeft toch helemaal niemand te weten, dat ik soms een en ander camoufleer? Man, wat zou Glenn jaloers zijn.