Sax and the Pretty.nl

10 feb 2016

Hoe ik op het nippertje mijn haar redde

Geschreven door Femke, in Beauty

Kerastase Resistance Masque Force Architect
Een echte held ben ik niet. Als er een koe in de sloot vastzit, zal ik er niet gauw achteraan springen om het beestje te helpen. Sterker nog, ik heb eens een dronkaard die besloot een duik te nemen in een Amsterdamse gracht, maar niet van tevoren bedacht hoe er weer uit te komen, aan zijn lot overgelaten. Moest m’n trein halen. De meest heldhaftige reddingsactie die ik ooit uitvoerde was op tienjarige leeftijd toen ik stond te wachten voor een rood voetgangerslicht langs een drukke weg en een nóg kleiner kind aanstalten maakte om zonder te kijken over te steken. Ik stak mijn hand uit en greep het kind bij de capuchon, terwijl zijn beentjes bleven rennen. Grappig gezicht. Als ik dit niet had gedaan waren de gevolgen vast en zeker niet te overzien. Dat hij toch nog bijna overleed aan verstikkingsverschijnselen ten gevolge van mijn houdgreep, laten we even buiten beschouwing.

Als er dan toch iets moet zijn dat ik ooit – met succes – heb gered dan is het, jawel, mijn haar. Applaus. En eigenlijk deed ik dat niet eens helemaal zelf. Er zijn van die producten, zoals Kérastase Résistance Masque Force Architect die wonderen kunnen verrichten. Een wonder in de categorie die de Italiaanse componist Gioacchino Rossini meemaakte op de dag na de première van zijn nieuwe opera De Barbier van Sevilla, die hij in 1816 schreef. De première was een ramp. Snaren sprongen, een solist viel van het podium met een bloedneus als gevolg en een loslopende kat op het podium maakte de chaos compleet. Puur leedvermaak voor het publiek. Rossini dirigeerde, maar meldde zich de volgende avond ziek. Arme man. Maar wonder boven wonder werd de tweede avond een succes en is de opera tot op de dag van vandaag een van de meest uitgevoerde en wordt -ie gerekend tot een van de grootste meesterwerken.

En net zo plotseling als dat, wonderbaarlijk genoeg, werd mijn haar gered door dit masker van Kérastase. De ene dag nog een zielig bosje stro, de andere dag getransformeerd tot toonbare, gladde lokjes. Ik gebruik ‘m eens per week – zou wel vaker willen, want de geur jongens, de geur… – en laat het spul zo’n tien minuten inwerken. Het is te hopen dat ik nooit in een Amsterdamse gracht val nu mijn haar is gered. Ik heb gehoord dat daar heel vieze dingen in drijven. Bah.

[Tweet “”De ene dag nog een zielig bosje stro, de andere dag getransformeerd tot toonbare, gladde lokjes.””]

Reacties