In september trof ik al de nodige voorbereidingen in de vorm van een dubbel gevoerde muts van Rituals en een vijftal sjaals die allemaal zo lang en breed en wollig mogelijk zijn, voor het geval dat ik plotseling vast kwam te zitten in een sneeuwstorm. Het is nu eind januari en we hebben net de eerste vrieskou (-2, toe maar) achter onze kiezen, hoewel ik moet zeggen dat het voelt als -20 omdat we niets meer gewend zijn. De Italiaanse componist Antonio Vivaldi zal blij zijn dat zijn vierde vioolconcert L’inverno (winter) uit de reeks van vier concerten in totaal die de Vier Jaargetijden worden genoemd en allen een ode zijn aan een seizoen, niet wordt vergeten dit jaar. Want de herfst duurde wel erg lang en ik kan dat deel dan ook dromen tot in de oneindigheid, dus ik ben blij dat we eindelijk een track kunnen doorspoelen naar het laatste vioolconcert, voordat we weer vooraf aan beginnen met de lente, yes!

Het enige dat nog ontbrak was een goed paar handschoenen die in mijn beleving altijd van leer zijn met een mooie voering. Ik vond ze in oud roze van Cos en deze hebben me geïnspireerd tot het creëren van mijn ‘signature look’ voor de winter. Zolang als het duurt. Toen ik van de week mijn nagellak-paradijs aan het reorganiseren was ontdekte ik een van mijn eerste flesjes, namelijk Maybelline Forever Strong Pro in Nude Rose. Uit sentimentele overwegingen heb ik deze niet bij het grofvuil gedumpt en daar ben ik blij mee, zeker nu ik heb ontdekt dat het precies dezelfde kleur is als mijn handschoenen. En ik hou eigenlijk helemaal niet van looks waar ontzettend over is nagedacht en die onwijs op elkaar zijn afgestemd. Maar goed, om het plaatje toch compleet te maken gebruik ik een vleugje van de lipstick MAC Faux, een prachtige oud roze slash leverachtige kleur die niet compleet mat is, maar als je ‘m dept in plaats van smeert uren langer op zijn plek blijft zitten. En dan ga ik nu de deur uit, om de kou en sneeuw te trotseren en – wacht eens even – het regent alweer. Kan iemand de Herfst van Vivaldi weer opzetten?