Sax and the Pretty.nl

14 nov 2015

Het syndroom van Moleskine

Geschreven door Femke, in Personal

moleskine
moleskine
Sinds het begin van mijn blog krabbel ik hier en daar wat losse flodders neer. Ik begon met een notitieboekje, die zich steevast in mijn handtas bevond. Omdat mijn tassencollectie erom vraagt zo nu en dan van tas te wisselen, raakte het boekje in de vergetelheid, ergens in een donkere hoek van mijn kast en kocht ik een nieuwe. Ik was in de ban van lijstjes maken en dus stierf ook dit nieuwe en met bloemetjes bedrukte boekje een nare dood nadat ik het compleet had uitgescheurd voor het maken van boodschappenlijstjes. Dit patroon heeft zich nog een stuk of zeven keer herhaald en dus dwarrelen de ideeën, al dan niet voor mijn blog, overal en nergens een beetje rond in blauwe, knalroze, gebonden, afscheurbare en half volgepende notitieboekjes, met als gevolg een hysterisch geblader om dat ene briljante idee weer terug te vinden.

Hoewel ik heel erg kan genieten van het geluid dat de app Wunderlist produceert wanneer je een taak uit je to do list afvinkt, miste ik het schrijven. Ik besloot weer opnieuw te beginnen, maar het deze keer goed aan te pakken en dus kocht ik een van de befaamde notitieboeken van Moleskine. Alle grote ideeën zijn immers, wanneer je even teruggaat in de tijd, begonnen in kleine, zwarte opschrijfboekjes die zich in de 19e eeuw al in de binnenzakken van de grootste kunstenaars bevonden. Zo kon Van Gogh alvast even een schetsje krabbelen wanneer hij een wandelingetje maakte langs de graanvelden in de Provence en het thuis verder uitwerken. Wat nou als ze in die tijd ook een versie hadden met notenbalken erin? Of misschien tekende de inmiddels volledig dove Beethoven in 1818 die wel zelf in zijn notitieboek voordat hij aan een wandelingetje begon en leidden deze notities later tot zijn 9e symfonie in d mineur.

Het voltooien van een taak in je Moleskine geeft het soort voldoening dat Beethoven ook gehad moet hebben na zijn negende symfonie en dus ging hij snel verder met notities maken voor zijn tiende. Halverwege, in 1827, overleed hij. Zo ontstond “het 9e symfonie syndroom” waarbij vele componisten na Beethoven bang waren om de grens van 9 symfonieën te bereiken. Ik tel de notitieboekjes die op het punt staan om in de prullenbak te verdwijnen. Er gaat een schok door me heen. Het zijn er 9. De tiende, mijn nieuwe Moleskine, kijkt me met grote, lege bladzijden aan. Ik pak een pen en begin te schrijven. Wedden dat ik deze vol krijg?

Meer lezen?
Lifestyle: Yoga. Hoe doen mensen dat?
Fashion: Brogues – Een brok ellende?
Beauty: En zo verwijder je make-up

Reacties