Sax and the Pretty.nl

15 okt 2015

YSL Touche Éclat – het concealen van de herfst

Geschreven door Femke, in Beauty Review

ysl touche éclat
ysl touche éclat
ysl touche éclat
Er zijn in het dagelijks leven heel wat dingen op te noemen waar ik spontaan wallen van krijg. Van die hangende, rimpelige zakken onder mijn ogen. Excuses voor de woordkeuze, maar zolang de Dikke van Dale weigert om -al is het maar een romantische- beschrijving van deze krengen in hun woordenboek op te nemen, geef ik de voorkeur aan die van mezelf.

Het is weer herfst, daar krijg ik wallen van, maar het gezeur over de start van dit seizoen is eigenlijk de grootste storm waar ons land tot nu toe door is geteisterd. Ik draag er graag mijn steentje aan bij. Zo vraag ik me af  wat er in het hoofd omging van de opdrachtgever van de heren met aanzienlijke bierbuiken en ietwat te kleine oranje hesjes die gisterochtend mijn straat terroriseerden met een blaaskanon. “Jullie blazen de herfstblaadjes naar de ene kant van de straat en wanneer jullie daarmee klaar zijn steken jullie over en blazen de herfstblaadjes weer terug naar de overkant, inclusief al het opstuivende zand waardoor het lijkt alsof je door de Sahara loopt in plaats van door de straten van Den Haag. Als er iemand voorbij fietst ga je stug door, sterker nog, zorg ervoor dat ze voelen dat het herfst is!” Hoestend, proestend en met doorlopen ogen bereikte ik zo het einde van de Regentesselaan en net toen ik me enigszins begon af te vragen wat hier in godsnaam het nut van zou kunnen zijn, behalve een stel droeftoeters aan werk helpen, viste ik mijn Chanel-spiegeltje uit mijn tas, keek naar mijn onder het zand bedolven gezicht en dacht: concealer. De herfst blaas je niet zomaar weg, maar de wallen daarentegen….

Want ik heb me toch een pareltje ontdekt. Touche Éclat van Yves Saint Laurent is eigenlijk een highlighter. Gigantische wallen of donkere kringen heb ik niet, ik overdreef een beetje, dus concealer vond ik altijd overbodig. In plaats daarvan poederde ik maar wat onder mijn ogen, ook goed. Totdat ik deze highlighter probeerde, die ook zonder foundation zijn werk doet. Het geeft net dat frisse aan je blik, zonder witte kringen, wat met een concealer vaak het geval is. Hij trekt niet in de lijntjes, maar lijkt als een verzorgende crème te werken die het licht mooi weerkaatst. Het geeft je weer wat hoop wanneer je in de spiegel kijkt. Net zoals Vivaldi dat doet, die met zijn De Vier Jaargetijden of nog beter Le Quattro Stagioni (in dit geval dus geen pizza) aan elk jaargetijde een concert opdroeg. Zo ook aan de herfst. Ik hoor je denken: dat kan nooit een mooi stuk zijn. Maar in zijn muziek hoor je hoe wijnboeren de oogst binnenhalen en daarna vredig in slaap vallen, omdat de lucht aangenaam koel is. Jagers die een prooi volgen en met hoorns, geweren en honden eropuit gaan. En ze dansen en zingen. Dat wil ik ook. Maar tegenwoordig hebben we slechts boze, dikke mannetjes in oranje hesjes die ons met kanonnen richting kerst blazen. Was het maar snel weer lente. Tot die tijd hebben we concealer. En Vivaldi.

Reacties